Giovanni Van Bronckhorst

over de omstandigheden:
‘Voor mijn gevoel moest je eerst helemaal kapot gaan, voordat je eindelijk lekker kon gaan spelen. De eerste helft moesten we zo wennen aan de omstandigheden. We hebben alleen maar oefenwedstrijden op zee niveau gespeeld en dit was echt heel anders. De tweede helft was ik iets beter gewend aan de hoogte.’

Over zijn honderdste interland:
‘Het was heel vreemd om mijn honderdste interland te spelen met mijn familie op duizenden kilometers afstand. Normaal gesproken zitten mijn vrouw, kinderen, ouders, zusje en andere familieleden altijd op de tribune. (Zie het mooie familieportret in Helden 5, dat nu in de winkel ligt). Ze reizen overal mee naar toe. Ik vond het moeilijk dat ze er niet waren, maar voelde hun aanwezigheid wel. Na afloop kreeg ik een leuk cadeau van de KNVB voor mijn honderdste

interland. Samen met mijn vrouw Marieke hadden ze geregeld dat ik een ingelijste foto van mijn gezin kreeg. Zo zijn ze toch een beetje bij me.’

Barbara Barend
Volg Barbara op Twitter