Als Een Cupfinal

Hoewel Uruguay zich zeer moeizaam plaatste voor het WK in de overigens loodzware poule van Zuid-Amerika, zag ik ze wal als gevaarlijke outsider. Om een reden: het duo Forlan-Suarez. Natuurlijk had ik ook gezien met hoeveel moeite en zelfs geluk Uruguay in twee beslissingswedstrijden het zwakke Costa Rica van Ruiz had verslagen. Maar ik heb ook gezien hoe Diego Forlan in mei voor en met Atletico Madrid de nieuwe Europa League beker won, zoals Pierre van Hooydonk en Feyenoord die beker in 2002 wonnen, toen hij nog UEFA-Cup heette. En ik ben een groot fan van Luis Suarez, dus geloofde ik wel in kansen van Uruguay om ver te komen. Ze zijn verder dan de grootmachten Brazilië en Argentinië. Kan zo maar zijn dat ze voor hun eigen gevoel al wereldkampioen zijn. En ze missen 50 procent van hun aanvallende kracht door de schorsing van Suarez.

Als FA-cupfinal

Misschien moeten we Nederland-Uruguay zien als een wedstrijd om de FA-cup van Chelsea, Manchester United of Arsenal tegen een kleine(re) club. De grote favoriet heeft het in die ene wedstrijd bijna altijd moeilijk, met als ultieme bewijs de finale om de FA-cup tussen het al gedegradeerde Portmouth en Chelsea. Portmouth miste ver in de tweede helft bij de stand 0-0 een strafschop. Pas daarna besliste Chelsea de wedstrijd. Zo’n wedstrijd kan het vanavond ook worden. Nederland met Sneijder, Van Persie, Robben en Kuyt, met Elia, Huntelaar, Afellay en Van der Vaart op de bank is huizenhoog favoriet. Maar het is vanavond een soort Cupfinal. Daarin schuilt het gevaar voor Nederland, dat overigens bij een achterstand een perfect plan B heeft. Als de topspelers die de finale van de Champions League kleur hebben gegeven en de andere Nederlandse toppers hun normale vorm halen, mag er en geen reden zijn voor twijfel en wint Nederland met 3-0. Maar een kenner heeft nog nooit de toto gewonnen.

Frits Barend
Volg Frits op Twitter